شناورهای ترکیبی
شناورهای ترکیبی
تمایل برای دست‌یابی به سرعت و پایداری بالا در شناورهای تندرو از یک طرف و تقاضا برای حمل بار بیشتر در صنایع، این سوال را مطرح می‌کند که چه نوع بدنه‌ای به طور هم‌زمان می‌تواند این نیازها را تامین کند. فرم‌های سنتی شناورهای تندرو مانند تک بدنه و چند بدنه و نیز فرم‌های مدرن مانند شناورهای هیدروفویل و اسواچ، هیچ‌کدام به تنهایی نمی‌تواند این نیازها را تامین کند. لذا طراحی ترکیبی می‌تواند به عنوان یکی از راهکارهای این مشکل مطرح شود. شناورهای ترکیبی یا دورگه به شناورهایی اطلاق می‌شود که از ترکیب مناسب فرم بدنه‌های معمولی (تک بدنه و چند بدنه) با اجسم لیفت‌ساز ساخته می‌شوند. به عنوان نمونه شناور هایسوکت، از ترکیب دو روش استفاده از تونل در بدنه و به کارگیری فویل مغروق در تونل ایجاد شده است. یا در نمونه‌ای دیگر در سال ۲۰۰۲ در ایتالیا شناور بهینه‌ای با ترکیب دو شناور اسواچ و هیدروفویل ساخته شده است. این هیدروفویل‌ها در سرعت بالا حدود نیمی از وزن شناور را تحمل می‌کنند. در شکل زیر یک نمونه شناور ترکیبی کاتاماران و هیدروفویل ( هایسوکت ) نشان داده شده است.
